Ga je op vakantie met je elektrische auto? Dan is de kans heel groot dat je door België, Duitsland, Frankrijk, Spanje en/of Italië reist.
En aangezien elektrisch rijden in volle ontwikkeling is, en Nederland op al die landen vooruitloopt op dat gebied, is het belangrijk om voordien te checken wat je van die landen kan verwachten op het gebied van elektrisch rijden. Wij zetten het voor je op een rijtje.
➡️ Echt helemáál voorbereid vertrekken? Lees dan ook deze blog met algemene EV-reistips .
Voor we van start gaan: ook binnen één land zijn zaken zoals laadpaal dekking en milieuzones erg wisselend. Plan daarom je specifieke route zo goed mogelijk.
Rij je zoals zovele Nederlanders vooral dóór België op je weg naar het zuiden? Laad dan zoveel mogelijk in Vlaanderen. In Wallonië zijn snellader namelijk nog erg schaars. Met dat regionale verschil moet je ook rekening houden als je in België op vakantie gaat. In Vlaanderen en Brussel vind je in steden, gemeenten en bijvoorbeeld aan winkelcentra doorgaans makkelijk een (vrije) laadpaal, maar…
Wallonië staat echter bekend als laadwoestijn: in het 17.000 km2 grote gewest staan slechts een 2.000-tal laadpalen, en dat aantal stijgt heel langzaam. Bezoek je een Waalse stad als Bergen (Mons), Namen (Namur) of Luik (Liège)? Of ga je op vakantie naar de Ardennen? Weet dan dat het laden van je auto daar niet vanzelfsprekend is. Dus plan je trip extra zorgvuldig en laad wanneer het kan, zelfs als je nog een halfvolle accu hebt – het kan namelijk even duren voor je de volgende laadpaal vindt. Eventueel kan je op voorhand navragen bij jouw accommodatie wat de laadmogelijkheden zijn.
De kostprijs voor laden ligt binnen België dan weer redelijk gelijk.
Wanneer je verder op vakantie gaat, is Duitsland vooral een doorreisland, en dus staan we hoofdzakelijk stil bij de snellaad-infrastructuur. En die is zeer goed geregeld.
Omdat de snelwegen echter zoveel mogelijkheden hebben tot laden, is de kans dat je geen vrije snellader op de populairste autostrades vindt, groot. Vermijd indien mogelijk dus de drukste vakantiedagen. De drukte kan ook nog verschillen tussen diverse aanbieders, dus houd die drukte online goed in de gaten en kies voor een minder druk station.
In de steden is de kans dat je kan laden echter iets minder zeker dan in Nederland. Bovendien varieert het aanbod er sterk door de geregionaliseerde mobiliteitswerking.
Laden is in Duitsland over het algemeen een stuk duurder dan in Nederland, en bovendien krijg je in Duitsland vaker dan bij ons te maken met zaken zoals een kleefkost (Blockiergebühr of Standzeitzuschlag). Dat tarief gaat in als je elektrische auto te lang een laadplek bezet houdt. Ook betaal je in Duitsland vaker voor het parkeren zelf aan laadpalen, dit komt dan extra boven op je laadkosten.
Frankrijk heeft bijna 100.000 ‘bornes de recharge’, waarvan het grootste aantal zich uiteraard in Parijs en andere grote steden bevindt. In de meeste steden kan je terecht met je standaard type 2-laadkabel, maar soms kom je nog wel eens verouderde palen tegen: let daar dus goed op in je app.
Ook op het gebied van snelladers is het op de belangrijkste snelwegen goed geregeld – Frankrijk heeft zijn jarenlange reputatie van ‘laadwoestijn’ ondertussen doorgegeven aan Wallonië. De kans dat alle snelladers langs de snelweg bezet zijn, is niet zo groot.
Bovenstaande informatie geldt ook op de bekende ‘Autoroute du Soleil’, maar vermijd als EV-rijder zéker de typische ‘wisselweekends’: niet alleen vanwege de files, maar ook om garantie op een vrije snellader te hebben.
Wanneer je moet laden rond de Belgisch-Franse of Luxemburg-Franse grens, raden wij aan dit te doen nét over de grens. Het laden aan snelladers is in Frankrijk namelijk tot 15 procent goedkoper.
In heel veel steden geldt een milieuzone en daar moet je in tegenstelling tot België wél een vignet voor aanschaffen – dat kan alleen online, via certificat-air.gouv.fr (voor 4,76 euro) – doe dat dus op tijd.
We trekken verder zuidwaarts, ook een land dat de afgelopen jaren een flinke inhaalslag heeft gemaakt. Spanje gaat richting de 30.000 reguliere laadpalen en de 10.000 snelladers, waarvan 5.000 met minstens 150 kW vermogen.
Opgelet: de hoogste concentraties reguliere punten vind je aan de kust, niet enkel aan de Costa Brava maar bijvoorbeeld ook aan de noordkust. Ook de Madrileense regio heeft een goede dekking. Buiten die regio’s, waar veel minder toeristen komen, zijn er echter veel minder laadpalen. Ga je toch deze delen van Spanje ontdekken: plan je route dan op voorhand héél zorgvuldig en denk goed na of de elektrische auto wel de juiste keuze voor je is.
Dat laatste geldt ook omdat de infrastructuur langs de snelweg nog niet ver ontwikkeld is. 50 kilometer of zelfs langer zonder snelladers is geen uitzondering, en bovendien moet je er soms de snelweg voor af. Ook is de kans dat je geen vrije lader vindt groter.
Hou in Spanje overigens ook rekening met een lager hoffelijkheidsgehalte naar de EV-rijder toe. Niet-EV-auto’s die een laadplek bezetten, of EV-ers die er veel langer dan nodig parkeren, het komt er wat vaker voor dan hier.
Wel een enorm voordeel: de prijs! Laden is er een stuk goedkoper dan bij ons en dankzij een subsidiëringsbeleid soms zelfs helemaal gratis.
Wie met de (elektrische) auto naar Italië trekt, doet dat meestal naar het Noorden (Zuid-Tirol, de regio van de meren, Venetië, …) of uiterlijk tot Toscane. Allemaal regio’s met een vrij goede reguliere elektrische dekking, ook in kleinere steden en gemeenten. Trek je toch verder zuidwaarts, dan raden we aan je reis tot in de puntjes te plannen en je in te lezen over de lokale dekking.
Op het gebied van snellader-dekking liep het land achter op de ontwikkelingen, maar dat is ondertussen in de meest populaire delen zo goed als ingehaald. Let wel op: de laadsnelheid valt soms nog tegen – extra wacht/rusttijd incalculeren is dus aangewezen.
Brengt je reis je langs Gotthard, Brenner of een andere bergzone, dan is het verstandig om dat deel van de reis te beginnen met een volgeladen accu, zéker als het druk is. Rij je over een bergpas, dan daalt je actieradius veel sneller door het vele klimmen.
Laden in Italië is doorgaans duurder dan in de andere landen. 75 cent per KWh aan een reguliere laadpaal is geen uitzondering en snelladen kan je zelfs tot 1 euro per kWh kosten. Net zoals in Duitsland betaal je aan veel laadpalen ook stevige kleefkosten.
Opgelet: ook al rij je met de elektrische auto, wil dat niet zeggen dat je zomaar de stad binnen mag – als toerist een milieuvignet aanvragen is soms niet mogelijk of lastig. De zeer ingewikkelde milieuzone-regeling verschilt sterk per stad en één enkele boete kan je tot honderden euro’s kosten. Bovendien heb je het ‘Zonas Traffico Limitato (ZTL)’-verkeersbord in alle drukte zó gemist. Wil je zowel het gedoe als de boetes vermijden, doe jezelf dan een plezier en maak er een gewoonte van om buiten de stad te parkeren en vanaf daar het OV te nemen. Verblijf je in de stad? Vraag dan je accommodatie om advies.
Nog even herhalen: elke route is heel specifiek en zo lang elektrisch rijden niet de norm is, is ‘research and plan’ echt het motto. En met de Travelcard-laadpas aan boord heb je in heel Europa 700.000 laadpunten ter beschikking: dé basis voor een geslaagde trip met de elektrische auto lees hier meer over Travelcard